De nieuwsbrief van Jan - Vadertrots, Potkaars, collegialiteit, TdV, Storenroosje, Toetje, E-book, chickenspam
Trots op die kleine
"Een van de mooiste dagen van mijn leven".
Dat zei onze jongste, Bob, een dag na de presentatie van zijn thriller 'De Bunker' - die hij om meerdere redenen schreef onder het pseudoniem Hannah de Vries en waarvan hij het eerste exemplaar afgelopen vrijdag uitreikte aan 'mevrouw Dijkgraaf', geboren De Vries.
Als iemand als Bob, die niet bepaald het woord 'Enjoy' op zijn arm getatoëerd heeft, spreekt over één van de mooiste dagen van zijn leven, als hij zijn boek presenteert in een gezelschap van louter familie en vrienden, als dat boek 97.000 woorden 'dik' is en ook nog steengoed geschreven (ook voor de mensen die zijn tientallen inside-jokes niet snappen), dan weet je dat je als 'ouwe' alleen maar moet buigen voor 'die kleine'.
Dus dat doe ik.
Trots als een pauw.
Koop dat boek, mensen. Liefst direct bij de uitgever, dan verdienen Bob en uitgever Tjeerd Langstraat er het meest aan (omdat ze geen 40 tot 50 procent van de opbrengst kwijt zijn aan de tussenhandel).
Bij 'Potkaars'
Mainstream media kunnen mijn rug op, maar aan online journalistieke initiatieven werk ik graag mee. Zodoende zat ik deze week bij Rico Brouwer in de podcast met de bijgebrekaanbeternaam 'Potkaars'.
Werd best wel een leuk gesprek over (ik jat nu even de hashtags): Ollongren, Gilette Venus Breeze, hermelijnkoorts, Joris Demmink, Ivo Opstelten, Henk Krol, Arnold Karskens, Wierd Duk. Geenpeil, Piratenpartij, Chris Aalberts, Pauw, Taiwan, China, Armeense genocide, complotdenken, 50plus, Baudet, Telegraaf en FvD.
Ik kijk en luister ze niet terug, dus geen idee hoeveel vijandjes ik nu weer heb gemaakt.
Zien?
Alleen horen? Dat kan op Soundcloud.
Een nieuwe Vente
Nog meer boekennieuws: 'de nieuwe Vente', een oer-Rotterdamse detective, is uit, 'Moord op het Stadhuis'.
Toen de uitgever van mijn oud-Haagsche Courant-collega Rob Vente vorig jaar om gezondheidsredenen moest stoppen, leek er een einde te komen aan de Fred Groen-reeks waaraan Vente na zijn pensionering was begonnen.
Ik heb Rob altijd een uitermate aardige collega gevonden, dus beloofde ik hem dat ik zijn detectives zou uitgeven zolang hij zin had en in staat was ze te schrijven.
Dat leidde eerder dit jaar tot 'Moord in de Koopgoot'. En binnenkort verschijnt nummer 14 in de reeks, 'Moord op het Stadhuis'.
Dat laatste is best bijzonder, want Rob is de afgelopen maanden getroffen door enkele tia's en verblijft momenteel in een revalidatiekliniek, waar hij hard werkt aan zijn herstel.
Ik geef Robs boeken niet uit om er geld mee te verdienen, met Robs pensioen is ook niks mis, maar we komen allebei uit de sportjournalistiek en in de sport gaat het om plezier én om winnen. Doe die man dus -als je van Rotterdam en/of van detectives houdt- een plezier en reserveer 'Moord op het Stadhuis', dan heb je het ruim voor Sinterklaas in huis.
Nieuwe Tweep des Vaderlands
Zaterdag 2 november is het zover: dan wordt in Carvoeiro (Portugal) de naam bekend gemaakt van alweer de zesde Tweep des Vaderlands.
Elk jaar wordt de jury, die bestaat uit Patrick (TdV 2016) en Jan (TdV 2015), bestookt met eisen (LOL), adviezen, tips, smeekbedes, polls en andere beïnvloedingspogingen als ze de nieuwe TdV gaan kiezen. Maar die werken niet. Nou ja, die werken wel, maar: averechts.
De procedure is als volgt: Patrick en Jan vliegen jaarlijks in november naar Erik (TdV 2018, vetorecht), eten een visje, drinken een sapje en beslissen dan wie de nieuwe Tweep des Vaderlands wordt.
(Stiekem is die 'vergadering' natuurlijk gewoon al lang online gehouden, maar als onze vrouwen dat weten, missen we dat visje, het sapje en de Portugese najaarszon.)
Tipje van de sluier: de Tweep des Vaderlands 2020 wordt géén islamitische pot in een rolstoel.
Fuck de subsidie!
Zo kan ik toch niet werken, Roosje!
Krijgen jullie mijn 'Toetje van Jan' al?
Jullie kennen mij natuurlijk van mijn dagelijkse 'Briefje van Jan' en mijn '99 woorden'.
Maar ik kwam er deze week achter dat niet iedereen het dagelijkse 'Toetje van Jan' kent.
Huh?
Terwijl ik daarin juist van die nuttige dingen schrijf, bijvoorbeeld voor op de werk- en relatievloer. En mijn menselijke kant laat zien. En extra Briefjes of 99 woorden maak.
Ik zie eigenlijk maar twee redenen waarom jij mijn 'Toetje van Jan' eventueel nog niet kent.
De eerste reden: je weet niet dat ze bestaan. Dan vind ik je een slome. Want onder mijn 'Briefjes' en '99 woorden' staat niet voor niets elke dag:
Wil je dat het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ ook in 2020 blijft verschijnen? Doe dan een vaste maandelijkse donatie via Back me of een incidentele gift via Bunq me. En anders lekker niet. Vrij land.
respectievelijk:
De dagelijkse ’99 woorden’ worden mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en door incidentele giften (Bunq me).
De tweede reden: je vindt zelfs 1 euro per maand voor al mijn stukkies te veel geld. Dan vind ik daar niks van, want ik kan niet in jouw portemonnee kijken. Maar als die vol genoeg is en ik ben begin 2020 opeens weg van het 'gratis internet' om alleen nog maar voor mijn donateurs te schrijven, dan weet je hoe het komt.
Want ik <3 vooral van de mensen die de 'dwarse journalistiek' uit Eesterga mogelijk maken.
Hier. Gratis. E-book.
Wie ontvangt, moet ook kunnen geven.
Dus hier. Krijg jij van mij een gratis E-book over time-management.
(Voor blondjes: ga met je muis op de blauwe en onderstreepte woorden gratis E-book over time-management staan en click dan met je muis. Wacht niet voor je brievenbus op de postbode, het is een E-book. Dat lees je op een beeldscherm. En vraag het anders je man. Of vrouw.)
Heb je het E-boek al? Dan mail je het lekker door aan iemand die te weinig tijd voor jou heeft. Of je stuurt het terug, dan krijg je je geld terug ;-)